พัทยา (ไทย: พัทยา,) เป็นรีสอร์ทริมทะเลที่รู้จักกันในระดับสากล ตั้งอยู่ในเขต (Amphoe) Bang Lamung แห่งจังหวัด Chonburi ทางตะวันออกของ Centralhailand

พัทยาอย่างเป็นทางการมีผู้อยู่อาศัย 98,992 คนในปี 2549 ในปี 2550 ประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 104,318 คนที่ลงทะเบียนกับที่อยู่อาศัยหลักในเมือง

ร้านค้าเปิดให้บริการจนถึงตอนเย็นเจ็ดวันต่อสัปดาห์ ร้านค้าส่วนใหญ่เป็นร้านค้าเล็ก ๆ หรือแผงขายของตลาดซึ่งได้แข่งขันกับเครือข่ายสาขาขนาดใหญ่และศูนย์การค้าเป็นเวลาหลายปี ศูนย์การค้าใหม่จำนวนมากได้เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมารวมถึงร้านขายเครื่องประดับและร้านค้าสำหรับการขายจากโรงงาน

องค์ประกอบเป็นเรื่องปกติของศูนย์การค้าขนาดใหญ่ในประเทศไทย: ซูเปอร์มาร์เก็ตร้านอาหาร (ส่วนใหญ่เป็นอาหารจานด่วนและร้านอาหารนานาชาติ) และ "อาหารมาร์ท" ("ศูนย์อาหาร" หรือ "คอร์ทอาหาร") ซึ่งเป็นที่นิยมมากกับคนไทย นอกจากนี้ร้านค้าขนาดเล็กที่เช่าให้กับผู้ประกอบการรายย่อย

ศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในพัทยาคือ: เทศกาลกลางพัทยาบีชถนนชายหาดเปิดในต้นปี 2552; Central Center Pattaya (จนถึงต้นปี 2009 Central Festival), Pattaya Second Road-A ศูนย์การค้าพร้อมซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ในศูนย์พร้อมโรงภาพยนตร์ SF-Cinema-City Complex; BigC Supermarket, Pattaya Central Road; ห้างสรรพสินค้าไมค์ถนนชายหาด; Royal Garden Plaza, ศูนย์การค้า BEACH Road-Three-Three-Three พร้อม "Ripley's Believe It หรือไม่!" พิพิธภัณฑ์และศูนย์ภาพยนตร์มัลติเพล็กเอสเอฟ; Tesco Lotus, Pattaya North Road และ Theepprasit Road (Jomtien) และ Big C, South Pattaya Road

ตั้งแต่วันที่ 23 กรกฎาคม 2536 หนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษ -ภาษาพัทยาเมล์แก้ไขโดย บริษัท สำนักพิมพ์ Pattaya Mail Co.Ltd ในปี 2545 เนื่องจากความต้องการที่ดีบรรณาธิการตัดสินใจเปิดตัวหนังสือพิมพ์ฉบับภาษาเยอรมัน (พัทยาแบลตต์) รุ่นนี้ด้วยการหมุนเวียนระหว่าง 4,000 ถึง 5,000 สำเนา สิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงคือหนังสือพิมพ์ฟรีภาษาเยอรมัน 14 วันของ Farang [13]

นอกจากนี้ยังมีสถานีวิทยุท้องถิ่นใน FM (VHF) ซึ่งส่วนใหญ่ส่งเป็นภาษาไทยเป็นภาษาอังกฤษ

มีข้อความและโปรแกรมท้องถิ่นในภาษาไทยอังกฤษและเยอรมันบนเคเบิลทีวีท้องถิ่น